Aangezien een assessment zoals Equalture essentiële elementen van wie je bent meet, is het mogelijk dat je een score ziet die niet overeenkomt met je eigen ideeën over je persoonlijkheid. Dit kan zijn omdat je een aantal technieken hebt aangeleerd om ervoor te zorgen dat je ergens goed in bent, ook al is het niet iets dat aangeboren is in wie je bent. Dat is heel prettig, want we kunnen niet overal goed in zijn op basis van onze genen.
Mensen die zichzelf willen ontwikkelen, zullen onderzoeken welke technieken ze kunnen gebruiken om bepaalde uitdagingen te overwinnen. En dat is een van de doelen van ons assessment: we vertellen je welke vaardigheden je hebt en aan welke je wellicht kunt werken om succesvoller te worden. Wellicht heb je al een aantal hulpmiddelen gevonden die je helpen bij deze obstakels, maar we willen je ook wat inzichten geven over waar je op moet letten om hiermee om te gaan in je dagelijkse en professionele leven.
Probleemoplossend vermogen
gemeten door de Ferry game.
Een probleem kan gedefinieerd worden als een verschil tussen de huidige situatie en het gewenste resultaat. Het probleemoplossend vermogen wordt geassocieerd met onze manier van denken en het gedrag dat we vertonen om het gewenste resultaat te bereiken, bijvoorbeeld het bereiken van een bepaald doel of het vinden van een passend antwoord op onze vragen. Het kan zo eenvoudig zijn als beslissen wat je als ontbijt wilt eten, of zo complex als het bouwen van een elektrische auto.
Probleemoplossend vermogen is een essentiële vaardigheid voor de 21e eeuw en is een van de belangrijkste vereisten geworden voor (bijna) elke functie. Hieronder vind je een aantal oefeningen die je kunt doen om je probleemoplossende vaardigheden te verbeteren, wat uiteindelijk je persoonlijke en werkleven makkelijker maakt.
De 5 WHYs’ methode
Sun Tzu zei ooit: "Als je de vijand en jezelf kent kent, hoef je niet bang te zijn voor het resultaat van honderd gevechten." De allereerste stap bij het oplossen van problemen is dus het kennen van je "vijand", wat in dit geval het probleem zelf is. Dat betekent dat de eerste stap bestaat uit het verduidelijken en definiëren van het probleem. Wanneer zich een complex probleem voordoet, vinden we het waarschijnlijk moeilijk om tot de kern van het probleem door te dringen. Een methode die we kunnen gebruiken is de zogenaamde "5 x WHY methode". Door simpelweg 5 waarom vragen te stellen wanneer een probleem in je opkomt, kom je tot de kern van het probleem. Laten we een voorbeeld bekijken:
Probleem: Ik stel mijn werk altijd uit. Why: Waarom stel je jouw werk altijd uit? Ant: Omdat ik het overweldigend vind. Why: Waarom vind je het overweldigend? Ant: De taak is te moeilijk voor mij. Why: Waarom is de taak te moeilijk voor jou? Ant: Ik begreep niet wat mijn manager bedoelde en ik heb mijn collega's nooit om hulp gevraagd. Why: Waarom vraag je nooit om hulp van collega's? Ant: Ik ben bang dat ze me veroordelen en dom vinden. Why: Waarom zouden ze dit doen? Ant: (Ik kan gaan nadenken: oordelen ze echt over mij of denk ik gewoon te veel na?) |
De kern van het probleem was misschien niet het uitstelgedrag zelf. Het bleek een heel ander soort probleem te zijn; namelijk de angst voor het oordeel van anderen. Het voordeel van deze methode is dat je niet 5 keer "WAAROM" hoeft te vragen om bij de kern van het probleem te komen. In het bovenstaande voorbeeld zou je kunnen stoppen bij het derde WAAROM (dat is: Waarom is dat te moeilijk voor je?), en een reden krijgen om iets aan uitstelgedrag te doen. Probeer het uit in je dagelijks leven of wanneer je een probleem tegenkomt, het helpt je om direct naar de kern van het probleem te gaan.
2. Stop met probleemgericht denken, omarm een oplossingsgerichte geest
Nadat we ons probleem goed hebben gedefinieerd, is de volgende stap om te stoppen met denken over waarom het probleem zich voordoet en ons alleen te richten op de oplossingen. We weten dat dit gemakkelijker gezegd is dan gedaan. Daarom geven we je nu eenvoudige stappen die je kunt gebruiken om je brein te trainen voor een effectievere manier van probleemoplossing, simpelweg het PRACTICE-model genoemd (Palmer, 2008):
Probleemidentificatie
(We hebben hier al een methode voor geïntroduceerd, zie hierboven).
Realistische doelen ontwikkelen
Om te weten wanneer een probleem als opgelost wordt beschouwd, moeten we een zogenaamd SMART-doel ontwikkelen, waarbij het doel dat we stellen specifiek, meetbaar, haalbaar, resultaatgericht en tijdgebonden moet zijn.
Alternatieve oplossingen genereren
Daarna genereren we zoveel mogelijk oplossingen voor onze problemen.
Overweging van gevolgen
Vervolgens overwegen we zorgvuldig de voor- en nadelen van elke oplossing. We kunnen ze een cijfer geven op een schaal van 1-10 om ze gemakkelijker te kunnen vergelijken.
Doel (meest haalbare) oplossing
Kies de beste oplossing voor je probleem.
Implementatie van de 'gekozen' oplossing
Actie!
Evalueer je oplossing.
Heeft het gewerkt? Wat kan ik in de toekomst doen om de oplossing beter te maken? Regelmatig reflecteren op je acties zal je helpen om te groeien, niet alleen in je probleemoplossingsproces, maar ook in je dagelijks leven.
Dit model lijkt misschien erg ingewikkeld en langdradig, maar het zal van pas komen en door constante oefening in het dagelijks leven uiteindelijk natuurlijk aanvoelen. Probeer het volgende: schrijf alles in het proces op voor een betere visualisatie.
3. Verander de taal die je in gedachten gebruikt.
Taal kan een krachtig maar ook gevaarlijk hulpmiddel zijn. "Probleem" is een negatieve term, waardoor we problemen voelen wanneer we het horen. Wat we echter doen, is onze kijk op de problemen in onze geest in vraag stellen. We kunnen problemen behandelen als een leermogelijkheid.
Door zinnen te gebruiken als "wat kan ik doen om ... te verbeteren" of "stel je voor dat ...", kunnen we onze hersenen aanmoedigen om creatievere oplossingen te genereren, waardoor onze hersenen uiteindelijk een signaal krijgen dat het tijd is om nieuwe dingen te leren! Probeer convergente of negatieve taal te vermijden, zoals "Ik denk niet dat..." of "Het is moeilijk om...". Het draait allemaal om mindset: hoe je communiceert met je hersenen vormt de buitenwereld in jouw ogen!
Cognitieve flexibiliteit
gemeten door de Racer game.
Cognitieve flexibiliteit verwijst naar ons vermogen om bestaande kennis spontaan te herstructureren door van mentale set, taak of strategie te veranderen. Het bepaalt hoe flexibel we onze gedachten en gedragingen kunnen aanpassen aan nieuwe en onverwachte situaties in een voortdurend veranderende omgeving. Het kan iemands werkaanpak weerspiegelen als het gaat om creativiteit, besluitvormingsstijl, multitasking en meer.
Stel, je neemt elke dag dezelfde trein naar je werk, maar je ziet dat er vandaag een verstoring is op de rails op je route. Wat doe je dan? Wacht je tot het probleem is opgelost of ga je op zoek naar alternatieve routes? Wanneer er zich onverwachte situaties voordoen en je oorspronkelijke plan wordt gewijzigd, kan een hogere cognitieve flexibiliteit je helpen om sneller met alternatieve oplossingen te komen.
Hoewel onderzoekers van mening verschillen over de vraag of sommige cognitieve vaardigheden wel of niet versterkt kunnen worden, zijn er wel enkele suggesties voor gedrag dat de cognitieve flexibiliteit zou kunnen verbeteren. We zijn geneigd te geloven dat we grote veranderingen moeten maken om significante verbeteringen te zien. Verbetering kan echter in kleine stappen gevonden worden. Laten we eens kijken welke kleine stappen je zou kunnen nemen om je cognitieve flexibiliteit te bevorderen, wat je werk en dagelijks leven zou kunnen vergemakkelijken.
1. Deel je dag anders in.
Ben jij iemand die het liefst elke dag een vaste routine volgt? Dat kan leiden tot een zekere starheid wanneer je te maken krijgt met een plotselinge verandering. Je zou kunnen beginnen met jezelf te "verrassen" door dagelijks een klein dingetje te veranderen. Je wilt bijvoorbeeld altijd een koffie drinken in dezelfde winkel voordat je officieel aan je werk begint. Om je innerlijke ik te verrassen, zou je om de dag een andere route kunnen nemen naar dezelfde winkel. Dag na dag zou je je kunnen realiseren dat het landschap of de mensen die je op verschillende routes ontmoet je perspectieven en openheid voor verandering verruimen.
2. Kom uit je comfortzone en ervaar verschillende dingen.
Je hebt het misschien al vaak gehoord, iemand die je vraagt om uit je comfortzone te stappen. Ja, we moeten het nog een keer zeggen. Je voelt je misschien klaar voor alles binnen je comfortzone, maar dat kan ook betekenen dat je alleen klaar bent voor dingen binnen je comfortzone. Onze hersenen beperken ons om nieuwe dingen te proberen als een beschermende maatregel, omdat het onbekende ook bedreigingen kan inhouden. Maar soms zijn de hersenen te sterk gericht op overleven. In een sociale context leidt het uitdagen van onszelf en het verkennen van nieuwe avonturen tot openheid en tolerantie. Hoe erg kan het zijn als het nieuwe avontuur ons niet bevalt? We stappen over op een ander en proberen het opnieuw. Het gaat erom dat je zoveel mogelijk verkent. Misschien vind je niet meteen nieuwe dingen die je leuk vindt, maar je weet tenminste wat je niet leuk vindt. Een bijkomend voordeel is dat het uitbreiden van je ervaringen kan helpen om je cognitieve flexibiliteit te vergroten (Ritter, 2012).
3. Daag je gedachten regelmatig uit.
Onze emoties onderscheiden ons, mensen, van andere levende wezens zoals planten bijvoorbeeld. Maar meestal laten we onze emoties onze rationaliteit overnemen als het op gedachten aankomt. Door te oefenen om je gedachten regelmatig in twijfel te trekken, kun je je perspectief verruimen, jezelf bevrijden van emoties en je cognitieve flexibiliteit vergroten.
Laten we een voorbeeld bekijken voordat we te filosofisch worden. Laten we zeggen dat je je incompetent voelt in je nieuwe baan. Wat je kunt doen is jezelf afvragen: "Wat zou ik denken van een andere persoon die net aan een nieuwe baan is begonnen? Zou ik ook denken dat ze incompetent zijn?" Waarschijnlijk niet, als die persoon net aan een nieuwe baan was begonnen. Door vanuit een ander perspectief over dezelfde situatie na te denken, kun je je gedachte veranderen van "ik ben incompetent" in "ik heb gewoon tijd nodig om me aan te passen aan de nieuwe functie". Voortdurend oefenen om situaties vanuit meer dan één perspectief te bekijken, kan je openstellen voor andere perspectieven en nieuwe veranderingen.
4. Ontmoet nieuwe mensen.
Mensen zijn sociaal. We leven in groepen en leren van elkaar. Onze vrienden hebben vaak dezelfde voorkeuren en we houden van mensen die op ons lijken. We hebben echter wel perspectieven nodig van mensen met verschillende culturen, persoonlijkheden en opvattingen. Mensen met verschillende achtergronden ontmoeten helpt ons om verschillende horizonten te ontdekken. Wanneer we mensen ontmoeten die minder kenmerken met ons delen, worden we gedwongen om situaties vanuit hun perspectief te bekijken. Wanneer je bijvoorbeeld reist of naar een ander land verhuist, kunnen er veel situaties ontstaan die leiden tot een "oh, ik heb nooit eerder over dit aspect nagedacht" reactie. Door nieuwe mensen te ontmoeten leer je andere culturen en denkwijzen kennen. Door deze ervaringen sta je misschien meer open voor nieuwe ideeën en perspectieven van anderen, waardoor flexibel denken uiteindelijk vanzelfsprekender wordt.
Samenwerkend gedrag
gemeten door de Pitch game.
Weet je nog dat je op school aan groepsprojecten moest werken? De groepssamenstelling kan het hele project maken of breken. Misschien hoopte je te worden ingedeeld met straight-A studenten in plaats van teamgenoten die altijd meeliften. Misschien wilde je in een groep met je vrienden zitten, maar dat gebeurt vaak niet. Misschien ben je nieuwsgierig waarom de leraren vaak groepen samenstellen van mensen die niets gemeen lijken te hebben. Het draait allemaal om het trainen van samenwerkingsvaardigheden!
Samenwerking kan eenvoudig gedefinieerd worden als twee of meer mensen die samenwerken om een gemeenschappelijk doel efficiënt te bereiken. We kunnen het ook communicatie, samenwerking, coördinatie of teamwerk noemen, afhankelijk van het doel. Hoewel de definitie eenvoudig is, is het concept van samenwerking zelf breed en bestaat het uit meerdere dimensies en gedragingen. Samenwerking kan bijvoorbeeld teamondersteuning inhouden (hoe ondersteunen we onze teamgenoten), informatie delen (de bereidheid om kennis en tactieken te delen) en van elkaar leren (feedback opnemen en gedrag aanpassen).
We leren al sinds onze schooltijd hoe we met anderen kunnen samenwerken. Maar we zullen altijd ruimte hebben om het te verbeteren. Het goede is dat: Door een breed conceptueel kader van samenwerking te bieden, hebben we veel manieren om onze samenwerkingsvaardigheden te verbeteren!
1. Luister voor je praat!
In een groep is actief luisteren naar wat mensen zeggen een vaardigheid die we allemaal moeten trainen. Een moment nemen en bewust luisteren naar wat anderen zeggen, helpt ons om duidelijk te begrijpen wat ze proberen over te brengen. Op die manier zijn we in staat om respectvol en attent te zijn en meer open te staan voor het ontdekken van andere perspectieven.
Jij hebt misschien een fantastisch idee in je hoofd, maar anderen hebben misschien ook een uitstekend plan voor de gemeenschappelijke taken. Geef je teamgenoten de kans om zich uit te spreken en geef jezelf ook een moment om de informatie te verwerken. Dit verkleint de kans op misverstanden en geeft je teamgenoot het gevoel dat zijn mening waardevol is.
2. Train je tolerantie, voor anderen en voor jezelf.
Vooral tegenwoordig zijn teams vaak divers en bestaan ze uit mensen met verschillende achtergronden. Verschillende culturen hebben verschillende manieren om dingen te doen, wat kan leiden tot een botsing van verschillende perspectieven. Met voldoende tolerantie kunnen we het verschil ombuigen tot een goed samengaan van standpunten.
Aan de andere kant zouden we ook onze tolerantie voor fouten kunnen trainen, in het belang van anderen en onszelf. Iedereen maakt fouten. Terwijl de schoolboeken ons alle theorieën en de (juiste) manieren om dingen te doen vertelden, leren we allemaal meer over dingen wanneer we ze in de praktijk gaan brengen. Dat betekent dat zelfs als we goed voorbereid zijn, we misschien toch nog wat fouten moeten maken voordat we op het juiste spoor zitten. We moeten fouten maken beschouwen als een cruciaal onderdeel van leren. Op die manier zouden we meer tolerantie hebben voor fouten, ongeacht of ze door anderen of door onszelf zijn gemaakt.
Hoe kunnen we onze tolerantie precies trainen?
Blootstelling.
Weet je nog de eerste keer dat je probeerde te fietsen? Misschien was je bang dat je zou vallen. Maar hoe voelde je je de 2e en 3e keer? Alle vaardigheden komen met meerdere blootstellingen aan specifieke situaties, hetzelfde geldt voor tolerantie. Jezelf betrekken bij verschillende soorten gesprekken en ervaringen helpt je te wennen aan verschillen in ideeën en meningen.
Empathie.
Heb je ooit een heel slechte dag gehad en hoopte je dat anderen je konden helpen en troosten? Dit is een teken van een verlangen naar empathie van iemand. Het leven gaat niet altijd zoals we willen. Dus als iemand in je team zich vervelend gedraagt, haal dan diep adem en probeer je in hem of haar te verplaatsen. Zij maken misschien dingen mee die jij je niet eens kunt voorstellen. Als iedereen een beetje meer empathie heeft voor elkaar, kunnen conflicten veel sneller worden opgelost.
3. Navigeer door de kenniskloof en sta open voor het delen van kennis.
Elk individu is uniek en speciaal omdat we allemaal een verschillend carrière- of levenstraject hebben. Elk keerpunt genereert bijzondere, individuele repertoires voor tactieken, copingstrategieën en kennis. Kun je je voorstellen hoe veranderlijk het is als een groep mensen bij elkaar komt om al deze repertoires te combineren, alleen maar om een taak te volbrengen? Het combineren van tactieken, copingmechanismen en kennis is het fundamentele doel van samenwerking. Het probleem hierbij is in hoeverre mensen bereid zijn om hun kennis te delen.
Eén van de sleutels tot een betere samenwerking is het verzekeren van een goede informatiestroom in een team. Daarom moeten we weten dat we als individuen verschillende soorten kennis en knowhow hebben die we met anderen kunnen delen. In ruil daarvoor leren we ook nieuwe strategieën van onze collega's om onze strategie "gereedschapskist" tijdens het samenwerkingsproces te verbeteren. Hoe gemakkelijker de informatie-uitwisseling, hoe effectiever de communicatie, wat uiteindelijk leidt tot betere taakprestaties.
4. Omarm feedback en behandel het als een hulpmiddel om je te helpen slagen.
Hoe voel je je als iemand je feedback geeft? Behandel je het als kritiek of als een advies dat je helpt om te groeien? Als team hebben we meestal een gemeenschappelijk doel dat we willen bereiken. Om te slagen, zit iedereen in het team in hetzelfde schuitje. Feedback is een kans op verbetering als we het behandelen als hulp om onze eigen prestaties en die van anderen vorm te geven, eerder dan als een kritische of negatieve opmerking. Meer specifiek moet groepsfeedback worden behandeld als een continu leerpad voor groepsgroei. Wanneer iedereen in de groep het hierover eens is, kan er een samenwerkingsomgeving worden gecreëerd, waardoor uiteindelijk alle teamleden kunnen genieten van hogere teamprestaties en tevredenheid (Gonzalez-Mulé et al, 2014).
Snelheid vs. accuraatheid
gemeten door de Bird game.
Over het algemeen streven mensen naar maximale nauwkeurigheid en snelheid. Vanwege beperkte cognitieve capaciteiten kunnen we soms niet van twee walletjes eten. Het gevolg kan zijn dat we wat snelheid moeten opofferen om de nauwkeurigheid in bepaalde situaties te verhogen, terwijl we in andere situaties snellere en (onbedoeld) minder nauwkeurige beslissingen nemen. Een specifieke term voor deze ruil is "Snelheid-Nauwkeurigheid afwisseling".
Heb je bijvoorbeeld ooit geprobeerd je beweging te vertragen om er zeker van te zijn dat de USB perfect in de poort gaat? In deze situatie kies je voor nauwkeurigheid in plaats van snelheid omdat je weet dat als het de eerste keer niet lukt, je misschien nog twee pogingen moet doen om de USB in de poort te krijgen.
Een situatie die een andere aanpak vereist, kan zich bijvoorbeeld voordoen bij het sporten. Heb je ooit meegedaan aan een basketbalwedstrijd waarbij je de bal werd gepasst terwijl je in een goede positie stond? In deze situatie kies je misschien voor snelheid boven nauwkeurigheid omdat je weet dat als je de bal niet meteen schiet, hij misschien onderschept wordt door de tegenstander en je een goede kans mist om te scoren.
Ben jij een snel of nauwkeurig persoon in de Birdspotting game? Laten we eens kijken naar een aantal tips die je kunnen helpen je vaardigheden in beide te verbeteren en een goede balans tussen beide te vinden.
Productiviteit/snelheid verbeteren (als je van nauwkeurigheid houdt)
1. Deel taken op in kleinere stukken & vertrouw op de kleine stapjes.
Als we aan grote projecten werken, krijgen we vaak te veel informatie te verwerken, wat leidt tot een lagere productiviteit. Een manier om onze productiviteit te verbeteren is om dat gigantische projectstuk uit elkaar te halen en veel kleine, haalbare doelen te stellen. Door een tijdlijn te maken voor wanneer je elk subdoel moet aanpakken, kun je kleinere tijdschema's opstellen die nog steeds voldoende zijn om de algehele nauwkeurigheid van het project te bereiken. Het opdelen van een groot project in kleinere onderdelen verlaagt de drempel om eraan te beginnen en zorgt voor kleine prestaties tijdens het proces voor extra motivatie.
2. Houd je aan deadlines en wees verantwoordelijk.
Na het maken van goed geplande tijdlijnen is de volgende stap om je te houden aan de deadlines die je hebt gesteld. Als je het moeilijk vindt om deadlines te halen, kun je altijd hulp vragen aan je collega. Je kunt bijvoorbeeld wekelijkse controleafspraken maken met je teamleden en je deadlines aan hen bekendmaken. Het creëren van afhankelijkheden kan je helpen om alerter te zijn en de klus op tijd te klaren.
3. Stel tijdsblokken in: om je te concentreren en afleidingen te beperken.
Herstellen van een onderbreking op het werk kan heel wat tijd in beslag nemen als we ervoor willen zorgen dat we onze focus echt terugkrijgen. Om onderbrekingen te voorkomen, stel je voor jezelf een focusblok in (bijvoorbeeld 60 minuten of 90 minuten) en zorg je er ook voor dat anderen hiervan op de hoogte zijn. Zo kunnen je collega's andere momenten vinden om je te benaderen als er geen dringend verzoek is. Je kunt ook elk focusblok wijden aan een van de kleinere doelen die je tijdens stap 1 hebt gesteld. Dit kan je helpen om je vooruitgang bij te houden, kleine taken af te krijgen en toch detailgericht te blijven.
4. Vergeet perfectie.
Last but not least moeten we onze manier van denken over altijd perfect zijn veranderen. Laten we eerlijk zijn, niemand is dat. Wat je wel kunt doen, is je werk regelmatig verfijnen binnen de deadlines die je hebt gesteld. Wanneer je in eerste instantie tijdlijnen plant, vergeet dan niet om wat ruimte over te laten voor uiteindelijke verfijning. Probeer je te houden aan de kleine deadlines die je in je tijdlijn hebt gezet in plaats van je te richten op algehele perfectie. Als iets nog niet helemaal aan je verwachtingen voldoet, kun je erop terugkomen in de tijd die je jezelf hebt gegeven voor verfijning, maar concentreer je eerst op het halen van de deadline. Als je dit een tijdje geoefend hebt, zul je merken dat je je minder zorgen maakt over perfectie en een beter gevoel hebt over hoe je je tijd binnen een project moet verdelen.
Kwaliteit/nauwkeurigheid verbeteren (als je van snelheid houdt)
1. Oefen ademhaling en meditatie.
Als je een persoon bent die van snelheid houdt, heb je de neiging om je taken te haasten om een snel resultaat te bereiken. Een diepe ademhaling voordat je aan je volgende taak begint, kan je helpen om je te concentreren op het huidige moment (en je te concentreren op de details) in plaats van op het resultaat. Adem 6 seconden in, 4 seconden uit en herhaal dit 6 keer. Dit helpt je om je geest te resetten en je te richten op het huidige moment.
Regelmatig mediteren helpt ook om je geest te kalmeren, stress te verminderen en informatie helder te verwerken. Uiteindelijk kan het leiden tot een toename in je aandacht voor detail en nauwkeurigheid bij het uitvoeren van je taken.
2. Niet multitasken.
Om de kwaliteit van elke taak te garanderen, moet je multitasken vermijden. Het is een populaire mythe dat multitasken essentieel is voor het verbeteren van de productiviteit op de werkplek, of zelfs mogelijk is. Het tegendeel is waar. Proberen om aan meerdere taken tegelijk te werken vergroot de kans op het maken van fouten en leidt tot minder nauwkeurige besluitvorming. Wat je kunt doen is een stapje terug doen en uitzoeken welke taak belangrijker is, om vervolgens je aandacht volledig bij één taak tegelijk te leggen. Een handige methode om de prioriteiten van je taak te bepalen is de Eisenhower Matrix, ontwikkeld door de voormalige Amerikaanse president Dwight Eisenhower.
| Niet Urgent | Urgent |
Belangrijk | VOER UIT Taken met duidelijke deadlines en belangrijke gevolgen als ze niet op tijd af zijn. | PLAN IN Taken zonder duidelijke deadlines, maar die wel nuttig zijn voor het uiteindelijke doel. |
Minder belangrijk
| DELEGEER Taken moeten worden uitgevoerd, maar er is niet noodzakelijk jouw expertise voor nodig. | VERWIJDER Taken die je aandacht opeisen maar geen meetbare waarde toevoegen aan je gewenste resultaten. |
3. Houd je hersenen actief.
Het draait allemaal om oefening. Als je de kwaliteit wilt verbeteren, moet je aandacht besteden aan de details van je taken. Door je meer te concentreren op een taak, verminder je ook de neiging om fouten te maken. Je kunt jezelf helpen om op je maximale cognitieve vermogen te functioneren door je geest actief te houden. Een van de belangrijkste dingen is om activiteiten te doen die je focus kunnen aanwakkeren. Zo kan het spelen van logische spelletjes zoals Sudoku, Rubik's Cubes en Chess je helpen om je cognitieve capaciteiten tot het uiterste te drijven; terwijl puzzels en geheugenspelletjes (bijv. "Waar is Waldo?") je helpen om je focus op taken te verscherpen en op een meer detailgerichte manier te handelen. Door dit te oefenen, vind je het misschien gemakkelijker om gefocust te blijven op kleine details van je taken in plaats van je te haasten.
4. Organiseer, leg papier en pen klaar naast je laptop.
Aangezien cognitieve vermogens beperkt zijn in capaciteit, helpt het om ongewenste afleidingen te elimineren. Een tip is om altijd een papier en een pen naast je laptop te houden en de komende taken die spontaan in je opkomen op te schrijven. Het expliciet opschrijven van de afleidende taken kan ervoor zorgen dat ze tijdelijk geen ruimte meer innemen in je hoofd, zodat je je op één taak tegelijk kunt concentreren. Daarnaast kan een rommelige tafel ook je angst en stress voor de onafgemaakte taken vergroten. Het verwijderen van (onnodig) opgestapelde documenten van je werkplek kan je ook helpen om je te blijven concentreren op je taken.
Leervermogen/werkgeheugen
gemeten door de Fish game.
Werkgeheugen (WM) verwijst naar de tijdelijke opslag en manipulatie van informatie in onze geest, wat essentieel is voor algemeen cognitief functioneren zoals lezen, taalbegrip, redeneren en leren (Baddeley, 1983; 1992). Eenvoudiger gezegd, het beschrijft ons vermogen om informatie in gedachten vast te houden en te gebruiken om complexe taken aan te pakken.
Dankzij het werkgeheugen zijn we bijvoorbeeld in staat om de ingrediënten te bereiden die we nodig hebben voor je moeders recept terwijl we naar haar luisteren terwijl ze ons een verhaal vertelt over haar moestuin.
Wanneer we iets nieuws moeten leren, is de capaciteit van het werkgeheugen een van de belangrijkste factoren. Het bepaalt hoe efficiënt we kunnen zijn in het bereiken van bepaalde leerdoelen in een specifiek tijdsbestek. Hoe meer relevante informatie we in ons hoofd kunnen vasthouden en kunnen koppelen aan eerdere ervaringen en herinneringen, hoe gemakkelijker we deze kunnen coderen in ons langetermijngeheugen en hoe efficiënter we dus nieuwe dingen kunnen leren.
Hoewel er nog steeds discussie is over de vraag of de capaciteit van het werkgeheugen kan worden verbeterd, zijn er een paar manieren die het proberen waard zijn om ons werkgeheugen te verbeteren:
1. Gebruik geschikte geheugenstrategieën die passen bij jouw leerstijl.
Gezien de beperkte ruimte die beschikbaar is voor het verwerken, opslaan en ophalen van informatie in ons brein, is de manier waarop de informatie in ons brein wordt gepresenteerd van cruciaal belang voor de efficiëntie van het leren. Er zijn tal van geheugenstrategieën beschikbaar (bijv. repetitie, mnemonics, acroniemen enz.) en ze dienen om alle informatie te combineren en op een geminimaliseerde manier in onze geest te presenteren. Hier geven we twee voorbeelden van geheugenstrategieën die je kunnen helpen bij het verwerken van complexe informatie.
Chunking
Stel je voor dat je de totale monetaire waarde van het huis van je klant moet onthouden, die op €567340 is getaxeerd. In plaats van de cijfers één voor één te identificeren, zullen je hersenen het makkelijker kunnen verwerken als je de cijfers opsplitst en in groepen indeelt, zoals "567" en "340". Op deze manier wordt het getal €567340 in je hersenen verwerkt als 2 items ("567" & "340") in plaats van 6 items ("5", "6", "7", "3", "4" & "0").
Hetzelfde mechanisme is van toepassing wanneer je een nieuw technisch woord probeert te onthouden. Het verwerken van "user", "in", "ter" en "face" is bijvoorbeeld productiever dan "u", "s", "e", "r", "i", "n", "t", "e", "r", "f", "a", "c", "e".
Met behulp van deze techniek kunnen we complexere informatie verwerken met onze beperkte werkgeheugencapaciteit door ze op te delen in hanteerbare brokken.
Visualiseren
Stel je voor dat je een reeks instructies van je moeder moet onthouden tijdens een telefoongesprek: Nadat je thuis bent aangekomen, zet je de rijstkoker aan, organiseer je je rommelige kamer, doe je alle vuile kleren in de wasmachine, zet je de wasmachine aan, geef je de kat eten, geef je de etensbak terug aan de buurvrouw, geef je de planten water en gooi je het vuilnis buiten.
Klinkt dat moeilijk? Geen paniek, het zal makkelijker zijn om dit allemaal te onthouden door al deze instructies te visualiseren.
In plaats van die extreem lange instructies te onthouden, hoef je nu alleen maar het pad te visualiseren waarlangs je die klusjes gaat doen en slechts één beeld in je werkgeheugen te verwerken. Dan heb je een grotere kans om alle taken te voltooien voordat je moeder boos wordt :)
2. Rek de grenzen van je werkgeheugen op.
Waarom moeten we voor en na de training stretchen? Het antwoord ligt voor de hand, namelijk om de flexibiliteit van onze spieren te vergroten en uiteindelijk hun duurzaamheid op te bouwen. Op dezelfde manier moeten we, als we onze werkgeheugencapaciteit willen vergroten, onze neuroplasticiteit regelmatig "trainen".
Probeer enkele geheugentrainingsoefeningen die online beschikbaar zijn, zoals N-back-gebaseerde geheugentaken en Cogmed (een goed ontworpen trainingsprogramma voor werkgeheugen). Voortdurend dit soort training doen met een geleidelijk toenemende moeilijkheidsgraad zal vroeg of laat het gebruik van onze volledige werkgeheugencapaciteit op drie manieren verbeteren:
Ten eerste wordt door geheugentraining ons algemene werkgeheugen breder, waardoor we meer stukjes informatie tegelijkertijd in ons hoofd kunnen manipuleren.
Ten tweede, hoe meer we oefenen met werkgeheugentaken, hoe meer we kunnen bepalen welke belangrijke informatie in onze aandacht blijft en hoe meer irrelevante informatie uit onze aandacht wordt geblokkeerd.
En last but not least, met meer oefening raken we vertrouwd met geheugenstrategieën die met ons klikken en geschikt zijn voor verschillende taken, waardoor we verschillende informatie efficiënter kunnen verwerken.
Terwijl geheugenstrategieën meer beperkt zijn tot de aard van de informatie die we tegenkomen, is dit soort werkgeheugentraining niet gericht op specifieke soorten of domeinen van informatie, maar verbetert het onze werkgeheugencapaciteit in het algemeen (Brehmer et al., 2012).
3. Breid je copingrepertoire voor het omgaan met stress uit.
Soms is het niet zo dat onze werkgeheugencapaciteit niet "groot" genoeg is, maar wordt deze belast met andere componenten die onze prestaties beïnvloeden. Je kunt bijvoorbeeld niet productief zijn met een e-mail inbox vol spam e-mails. Dat geldt ook voor de ruimte in ons werkgeheugen. We moeten ervoor zorgen dat er slechts minimale "spam e-mails" in ons werkgeheugen zitten, zodat we onze werkgeheugencapaciteit efficiënt kunnen gebruiken.
Zonder dat we het merken, kan zowel fysieke als psychologische stress onze werkgeheugenruimte aantasten en in beslag nemen, waardoor we minder goed presteren bij het leren van iets nieuws.
De voordelen van regelmatig bewegen beperken zich niet alleen tot het verbeteren van de gezondheid van ons fysieke lichaam, maar verbeteren ook de prestaties van onze hersencellen, stimuleren ons humeur en verbeteren de slaap, wat leidt tot een betere werking van ons werkgeheugen en zelfs ons langetermijngeheugen (Zhidong et al., 2021; Sattari et al., 2019).
Psychologische stress bestaat in ons dagelijks leven en ook in onze leertrajecten, vooral wanneer we gevraagd worden om bepaalde leerdoelen te bereiken in bepaalde tijdsbestekken. Wat we moeten doen is er ruimte voor vinden en er vrede mee hebben. Om te voorkomen dat de stress onze werkgeheugencapaciteit belast, worden we aangemoedigd om onze mentale copingstrategieën uit te breiden, zoals een wandeling maken tijdens de lunch om een mentale pauze van je werk in te lassen; multitasking vermijden; grenzen stellen tussen werk en privé; je gedachten vaak omkeren naar positiviteit, enz.
Referenties
Brehmer, Y., Westerberg, H., & Bäckman, L. (2012). Working-memory training in younger and older adults: training gains, transfer, and maintenance. Frontiers in human neuroscience, 6, 63. https://doi.org/10.3389/fnhum.2012.00063
Gonzalez-Mulé, E., DeGeest, D. S., McCormick, B. W., Seong, J. Y., & Brown, K. G. (2014). Can we get some cooperation around here? The mediating role of group norms on the relationship between team personality and individual helping behaviours. Journal of Applied Psychology, 99(5), 988.
Morrison, A. B., & Chein, J. M. (2011). Does working memory training work? The promise and challenges of enhancing cognition by training working memory. Psychonomic bulletin & review, 18, 46-60. https://doi.org/10.3758/s13423-010-0034-0
Palmer, S. (2008). The PRACTICE model of coaching: Towards a solution-focused approach. Coaching Psychology International, 1(1), 4-8.
Ritter, S. M., Damian, R. I., Simonton, D. K., van Baaren, R. B., Strick, M., Derks, J., & Dijksterhuis, A. (2012). Diversifying experiences enhance cognitive flexibility. Journal of experimental social psychology, 48(4), 961-964.
Sattari, N., Whitehurst, L. N., Ahmadi, M., & Mednick, S. C. (2019). Does working memory improvement benefit from sleep in older adults?. Neurobiology of sleep and circadian rhythms, 6, 53-61. https://doi.org/10.1016/j.nbscr.2019.01.001
Smeets, L., Gijselaers, W. H., Meuwissen, R. H., & Grohnert, T. (2021). Beyond
Psychological Safety–the Role of Direct Supervisor Behavior in Fostering Learning from Errors at the Workplace. Vocations and Learning, 14(3), 533-558.
Wang, X., Guchait, P., & Paşamehmetoğlu, A. (2020). Why should errors be tolerated? Perceived organizational support, organization-based self-esteem and psychological well-being. International Journal of Contemporary Hospitality Management.
Zhidong, C., Wang, X., Yin, J., Song, D., & Chen, Z. (2021). Effects of physical exercise on working memory in older adults: a systematic and meta-analytic review. European Review of Aging and Physical Activity, 18, 1-15. https://doi.org/10.1186/s11556-021-00272-y
Digital sources